"Oysa ki
Umut şehri terk etmiştir
Siz!
Ünleyin fütursuz kahkahalarınızı"
Sancılı bir düş yoklar limanları
şafak baldıran acısı Haliç'e
Kanatsız kuşlar çizerdin suya
İmbat yorgunu, yarpuz kokulu, öksüz kuşlar...
Kendini kuşatan iklimlere
Kiraz çiçekleri kan ağlardı
Dudaklarının yakısında
Gazap toprağa müntehir bir tohumdu
Dem / o dem değil sahipsiz mısralar
Ferahnâk usuldan vuruyor gama
Kadife gölgene yaslı çiğ
Baharı saklar çocuk gamzelerinde
Dökülür terli bir işçi azığından
Oyaladığımız her acının yüzü -şiir-
Tüm pencere önlerine uğrayan yas
Günahkar mavilere süngülerdi ölümü
Nehirlere uyumalısın sen!
Ağaç köklerine tutunan zemheri
Kil tabletlere yazılan akşamüstleri / yalnızlığın yalana
kıvranan çıkmazı
Öykünerek geçen bir gençliğin
Gözlerine müntehir sessizlerle dolmalısın
"her daim gölgem ol
Sanrı / ölümün nim nefesi..."
Yasemin Kemaloğlu
.
