26 Haziran 2011 Pazar

Başlarken...

"Herşey hızla şiirsizleşirken..." 

diyerek başlamıştı yolculuğuna. Mart 2004'dü.

Belki herşeyi şiirleştirmekti rüyası, şiirsizliğe dönüştüren sebepleri sorgulayarak şiirin önüne duranları geçerek... Kim / Ne sorumluydu buna? Herşey, şiirden ne kadar üstün olabilir? Şiir mi herşeyleşmeyi seçiyor yoksa Şair mi şiiri terkediyor kimseler onu aramadığı zamanda?

ŞAİRÇIKMAZI, herşeyi şiirleştiremese de, şiirsizleşmeyi boşlukları doldurarak yavaşlattı. 


Suskun - Fügen Kıvılcımer

Denedim
Yüzlerine yalnızlığın
Dilsiz aynalarda
Ele veremediği boşunalık
Tek başına yarışan bir at

Çağlayana geri verdim
Dolaşık dirimli suyunu
Geri verdim dudaklarıma
Güne ayak direyen sesimi
Çöllerde bulduğum ekmeğini
Geri verdim kelepçeli tutkuma

Ah! gecenin nemine gözdağı verip
Dolansam bulutlarına
Yıkasa yıldızlar ıssızlığımı
Bir kalabalık kaçkını nasıl yıkanırsa
Abanır üstüme geçmişin birikintisi
Boynumun borcu susmalarla

Geri döndü gün doğumuna gönderdiğim
Tasası köpük köpük dilekçe
Yine bana taşıdı lodoslar
Bin atımlık iç göçümü
Ben şimdi kime susayım

ŞAİRÇIKMAZI Sayı :1